Psycholoog Hanan Haddouch (Instagram: @psycholooghanan) geeft met de onderstaande omschrijving meer informatie en inzicht over het maken van keuzes m.b.t. de dilemma game.
Een keuze van leven of dood is niet zo eenvoudig zoals het lijkt en vooral niet wanneer het gaat om een groep mensen. Ons gedrag en daarmee ook onze keuzes worden als individu enorm beïnvloed door de omgeving. Door de aanwezigheid van anderen wordt het individuele gedrag beïnvloed, doordat men zich minder verantwoordelijk voelt voor de consequenties van gemaakte keuzes. Dit kan ertoe leiden dat mensen hierdoor agressiever gedrag vertonen en minder behulpzaam zijn. Er kunnen hierdoor extremere beslissingen genomen worden (ondanks de negatieve gevolgen), waarbij mensen minder schuldgevoelens ervaren.
Het kan in de praktijk op verschillende manieren sterk naar voren komen, zoals geen verantwoordelijkheid voelen/nemen over de nadelige gevolgen of niets doen aan het probleem. Mensen in groepen nemen dus op andere manieren beslissingen dan individuen. Is dat vreemd? Eigenlijk niet! Als sociale wezens hebben wij het nodig om te (over)leven met een groep mensen. Denk hierbij aan vrienden, familie, collega’s of kennissen. Niemand wil écht alleen overblijven. Dat zit eenmaal niet in onze natuurlijke aard om te doen.
Menselijk contact is cruciaal. Soms kan er hierdoor groupthink (een psycho-sociaal fenomeen) ontstaan waarbij de groepsprocessen (bijvoorbeeld het behouden van de groep) dusdanig belangrijk worden, dat de kwaliteit van groepsbeslissingen hierdoor juist wordt verminderd. Op zoek gaan naar overeenstemming of eensgezindheid komt dan boven een kritische overweging te staan van de feiten of gevolgen van een actie.
Het is te vergelijken met een tunnelvisie. Alles wat daarin past is welkom, maar alles wat niet in de tunnelvisie past zal hardnekkig neergeslagen worden met veel weerstand. Als jij de enige bent die anders denkt, dan ga je toch twijfelen aan jezelf. En soms wordt de groepsidentiteit véél belangrijker dan je eigen identiteit.
Wanneer wij vervolgens voor een groot dilemma komen te staan, zullen we een intern conflict ervaren. Voordat we tot een moreel oordeel kunnen komen is het voor ons als mensen erg belangrijk om te weten wie er bij het dilemma betrokken zijn. Moreel oordelen wordt altijd beïnvloed door onze emotionele betrokkenheid. Veel onderzoeken en resultaten uit experimenten tonen aan dat mensen eerder geneigd zijn om het leven van een ander op te geven dan hun eigen leven (ook al zouden zij daarmee meer mensen kunnen redden). De hoeveelheid spanning en stress die iemand ervaart bij een moreel dilemma zal het oordeel enorm beïnvloeden. Spanning, de achterliggende motivatoren voor een oordeel en het (cognitieve) beoordelingsproces beïnvloeden allemaal je beslissingen over leven of dood (en vooral als het gaat om WIE).
Hoe maak je een weloverwogen keuze als je weet dat de uitkomst hoe dan ook zal betekenen dat er iemand komt te overlijden? Het proces van afwegen en besluiten is ongelofelijk ingewikkeld, waarbij het absoluut niet vanzelfsprekend is dat iemand ervoor zal kiezen om een vreemdeling te redden boven zijn/haar eigen familie óf zichzelf. En daarom mogen wij nooit vergeten wat onze helden voor ons hebben betekend.